9 Mayıs Şehitleri…

HABER MERKEZİ

 Ferzad Kemanger, Şîrîn Elemhulî, Ferhad Wekîlî, Elî Heyderyan ve Mehdî Îslamyan, 9 Mayıs 2010 sabahı henüz gün doğmadan evvel Tahran’da tutuklu bulundukları Evin zindanında ailelerine ve avukatlarına dahi haber verilmeden İran rejimi tarafından idam edildi.

FERZAD KEMANGER

Ferzad Kemanger, hayatını çocukların eğitimine adayan bir öğretmendi. Siyamend olarak da bilinen Ferzad Kemanger, aynı zamanda Kamyaran Öğretmenler Birliği'nin yönetim kurulunda, aylık “Rûyan” dergisinin yayın kurulunda ve doğal yaşamı koruma derneği “Ask”ın yönetim kurulunda yer alıyordu. Kemanger, 2006 yılının ağustos ayında iki arkadaşı ile birlikte Tahran’da tutuklandı. 2008 yılında Kürdistan Özgür Yaşam Partisi’ne (PJAK) üye olduğu bahanesi ile İran Devrim Mahkemesi tarafından idama mahkûm edildi.

Ferzad Kemanger, zindanda yazdığı yazı ve mektupları ile Fars edebiyat ve tarihinde hafızalara kazındı. Kemanger’in idam edildiği 9 Mayıs günü, İran ve Kürdistan kamuoyu tarafından öğretmenler günü olarak kabul edildi.

ŞÎRÎN ELEMHULÎ

Şîrîn Elemhulî, 2 Nisan 1981 tarihinde Rojhilatê Kürdistan’ın Urmiye vilayetine bağlı Mako kentinin Dîm Qalfi köyünde doğdu. 2008 yılının mayıs ayında İran devrim muhafızları tarafından Tahran’da gözaltına alındı. Gözaltına alınan Elemhulî’den 25 gün boyunca haber alınamadı, nereye götürüldüğü öğrenilemedi. 25 günün ardından Tahran cezaevine götürülen Elemhulî, 6 ay sonra da aynı cezaevinin kadın koğuşuna yerleştirildi. Bu süreç boyunca çeşitli fiziki ve psikolojik işkencelere maruz bırakıldı.

Şîrîn Elemhulî’ye, Tahran Derim Mahkemesi tarafından 19 Aralık 2009 tarihinde Kürdistan Özgür Kadın Partisi’ne (RJAK) üye olduğu bahanesi ile idam cezası verildi, 9 Mayıs 2010 tarihinde de Evin zindanında 5 arkadaşı ile birlikte idam edildi.

FERHAD WEKÎLÎ

3 çocuk babası Ferhad Wekîlî, Sine kentinde doğdu. 2007 yılında Sine’de gözaltına alındı ve aylarca Sine, Tahran ve Kirmaşan’da bulunan cezaevlerinde tutsak edildi. Tutsaklık süreci boyunca İran rejimi güçleri tarafından çeşitli işkencelere maruz bırakıldı. Wekîlî, bir mektubunda, “Mahkemede 10 dakika içerisinde idam cezası verildi” diyor.

ELÎ HEYDERYAN

Elî Heyderyan da Ferhat Wekîlî ile birlikte gözaltına alındı. Heyderyan da Sine yurttaşıydı. Aylarca zindanlarda tutulup işkence gördükten sonra kendisine de PJAK üyesi olduğu bahanesi ile idam cezası verildi.

MEHDÎ ÎSLAMYAN

Mehdî Îslamyan, Şîraza Îranê halkındandı. Kendisi de diğer Kürt siyasi tutsaklar ile birlikte 10 Mayıs sabahı idam edildi. Mehdî Îslamyan, yurtdışına gitmek isteyen kardeşi Muhsin Îslamyan’a yardım etmekle suçlanıyordu.

İRAN REJİMİ HEP AYNI POLİTİKAYI YÜRÜTTÜ

 Bugün 5 Kürt siyasi tutsağın şehadetinin 8’inci yıldönümü. Şehadetlerinin üzerinden 8 yıl geçmiş olmasına rağmen, idam edilen siyasi tutsakların cenazeleri ailelerine halen verilmedi. Cenazelerinin nerede olduğu da söylenmedi. 9 Mayıs şehitlerinin cenazelerinin nerede olduğu halen bilinmiyor.

Diğer yandan, İran hükümeti cinayet ve idamlarına devam ediyor. İran rejimi, tarih boyunca ekonomik ve siyasi krizlerini gizlemek için idamı kullanıyor. Öğretmen Ferzad Kemanger, bir mektubunda bu konuya ilişkin şöyle diyordu: “…Her an, bir dakika sonra bile ’Bismillah’ deyip bizi asabilirler. Diğer yandan İran’da, diğer muhalifleri, insanları korkutmak için her zaman Kürtleri kurban ederler. Kürtleri korkutma siyasetine alet ediyorlar. Onlar için en iyi Kürt, İran halklarını korkutmak için kullanılan Kürt’tür.”

KÜRTLERİN İDAMI DAİMA KORKUTMA ARACIYDI

İran İslam Cumhuriyeti, İran halklarının devrimini engelledikten sonra bu durumu kendisini İran ve Kürdistan’da kalıcılaştırmak için kullandı. İktidarını sağlamlaştırmak için Kürtleri ve solcu İranlıları tutuklamaya başladı. Öyle ki İran hükümeti 1988 yılında 3 ay içerisinde 20 binden fazla Kürd’ü, siyasi tutsağı ve solcuyu idam etti.

 İran rejimi siyasileri mahkûm ettikten sonra bu kez aydınlara yöneldi. 1993 yılından 1998 yılına kadar 50’den fazla gazeteci, şair, yazar ve aydın kişi İran İstihbarat Bakanlığı tarafından yargılanmadan alıkonuldu ve işkence ile katledildi. Bu katliamlar dizisi, Tahran Üniversitesi öğrencilerinin 1999 yılında bu katliamlara karşı ayaklanması ile son buldu.

TARİH TEKERRÜR ETMEMELİ: RAMÎN HİSÊN PENAHÎ…

 İran hükümeti, son zamanlarda İran ve Rojhilatê Kürdistan halklarının hükümet karşıtı serhildanları (ayaklanma) ile meşruluğunu büyük ölçüde yitirdi. Ancak İran rejiminin idam politikası halen devam ediyor. Bu idam politikası bugün Ramîn Hisên Penahî ile yeniden gündemde. Kamuoyunun baskısı ile Penahî’nin idam edilmesi ertelenmiş olsa da idam kararı her an uygulanabilir. İran rejimi tarihte olduğu gibi bugün de bir Kürt gencini korkutma ve sindirme siyasetine alet etmek ve iktidarına kurban etmeyi istiyor.

Kaynak: RojNews